فرآیند منطقه‌گرایی و تأثیر آن در استحکام ساخت درونی نظام

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

دانش آموخته دکتری علوم دفاعی راهبردی دانشگاه عالی دفاع ملی

چکیده

استحکام ساخت درونی نظام، در تعامل با محیط راهبردی
آن شکل می‌گیرد. جمهورى اسلامى ایران با آرمان‏ها و ارزش‏هاى ساختارى، هنگامى از ساختار
تثبیت‌شده‌ای برخوردار مى‏گردد، که بتواند به‌عنوان بازیگری فعال در چارچوب اصول و
قواعد تعریف‌شده منطقه‏اى و نظام بین‏المللى، به بازى خود استمرار و استحکام بخشد.هدف
اصلی این تحقیق، تبیین چگونگی تأثیرگذاری فرآیند منطقه‌گرایی به‌عنوان یکی از مؤلفه
­های سیاسی قدرت ملی، در استحکام ساخت درونی نظام ولایی جمهوری اسلامی ایران
در منطقه می‌باشد. این تحقیق برمبنای دستاورد از نوع کاربردی، برمبنای اهداف و ماهیت،
از نوع پیمایشی، توصیفی و تحلیلی و برمبنای نوع داده‌های مورداستفاده از نوع آمیخته
است. فرضیه این تحقیق به این شکل بیان گردیده، چنین به نظر می‌رسد، فرآیندهای منطقه‌گرایی
ج.ا.ایران در 4 مؤلفه‌ی هم‌افزایی جوامع اسلامی، احیاء هویت جهان اسلام، تأمین منافع
ملی و مقابله با پروژه شیعه هراسی، موجبات استحکام ساخت درونی نظام را در بعد سیاسی
فراهم می‌آورد." جامعه آماری تحقیق حاضر را فارغ‌التحصیلان گرایش روابط بین‌الملل
و علوم سیاسی دانشگاه‌های مستقر در تهران به تعداد 100 نفر تشکیل می‌دهند که با استفاده
از فرمول کوکران تعداد 32 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین گردیدند. نتایج حاصل از این
پژوهش، بیانگر این است که جمهورى اسلامى ایران به‌منظور تثبیت ساختارهای بنیادی نظام،
باید در معادلات سیاسى‏ منطقه‏اى و در سیاست خارجى خود به‌گونه‌ای حضور فعال داشته
باشد که اجازه‏ ندهد رفتارى در همسایگى این کشور شکل گیرد که منافع ملى و ارزش‏هاى‏
حیاتى آن را هدف قرار دهد. در این میان فرآیند منطقه‌گرایی، عاملی انکارناپذیر در افزایش
قدرت ملی و افزایش و استحکام ساختار درونی نظام است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Regionalism Process and its Implications for Strengthening the Regime’s Internal Structure

نویسندگان [English]

  • A Gholamaliyan
  • A.R Saadat Rad
چکیده [English]

The strength of the regime’s internal structure is formed by interacting with its strategic environment. The Islamic Republic of Iran with its structural values and ideals can enjoy an established structure when it becomes an active player inside the defined regional and international rules and principles and continues to be so.
The present research aims at defining how regionalism process, as one of the political factors of national power, affects the strength of the internal structure of the Guardianship system of the Islamic Republic of Iran. This is an applied, descriptive and analyticsurvey with mixed approach.
The research hypothesis is as follows: it seems that Iran’s regionalism process strengthens the regime’s internal structure by considering four factors of converging Islamic societies, rebirth of the Islamic world’s identity, securing national interests and fighting Shia-phobia project. The statistical population of the present research included 100 graduated students of the academic orientations of international affairs and political science on Tehran universities, from which 32 participants were chosen as the sample using Cochran formula. The findings of the paper suggest the Islamic Republic of Iran should play an active role in its political regional formulas and foreign policy in order to prevent what happens in neighboring countries affect its stabilized structure and national interests and critical values. Also, regionalism process is an undeniable factor in increasing national power and strengthening the regimes internal structure.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Gholamalian. A
  • Saadat Rad. A.R